ژن درمانی جدید موجب بهبود حساسیت به انسولین ومارکرهای دیابت درموش می شود
18 ژوئیه 2017- تحقیقات جدید ارائه شده در آخرین جلسه ی علمی انجمن قلب آمریکا نشان میدهد که یک نوع درمان به نام انتقال ژن Urocortin 2 موجب افزایش حساسیت به انسولین در موش میشود.
Urocortin 2یا Ucn2 از پپتیدهای خانوادهی corticotropin releasing factor یا CRF است که به گیرندهی CRF type 2 receptor یا CRFR2متصل شده و سبب فعال شدن آن در سلولهای مقاوم به انسولین میشود.
این درمان آزمایشی توسط پرفسور Kirk Hammond، بنیانگذار شرکت بیوتکنولوژی Renova Therapeutics طراحی شده است. این شرکت در حال توسعه ی درمان های مبتنی بر پپتید و ژن برای بیماری های قلبی و عروقی و متابولیکی است، اطلاعات پیش از موعد در زمینه ایمنی و کارایی تحویل وریدی وکتور حامل کد urocortin 2 توسط ادنو ویروس 8 (8 AUC) در درمان موش های مقاوم به انسولین توسط پرفسور هاموند اعلام گردید. این نوع از ژنها و درمانهای مبتنی بر پپتید از سال 2009 و پس از آن برای پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی و مشکلات متابولیکی نظیر دیابت نوع 2 مورد آزمایش قرار گرفتند. پیش از این، پرفسور هاموند و گروهش دریافتند که انتقال ژن Urocortin 3- مشابه با درمان Ucn2- سبب افزایش عملکرد قلب در نارسایی قلبی میشود.
در تحقیق اخیر، هاموند مجموعهای از دادههای جدید را گردآوری کرده و نشان داد هدف قرار دادن Ucn2 دارای فوایدی برای موشهای مقاوم به انسولین است، این نتایج به عنوان شواهدی برای انتقال به آزمایشات بالینی انسان برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 عمل میکند.
در سال 2006، برای اولین بار دانشمندان نشان دادند که انتقال با کنترل قندخون در عضلات اسکلتی که محل اصلی مقاومت به انسولین در بدن هستند، تداخل دارد.
هم اکنون آنها دریافتند که بیان مقادیر بیشتری از CRFR2 در سلولهای ماهیچه به شدت با حساسیت به انسولین مرتبط است در حالیکه افزایش بیان Ucn2موجب افزایش مقاومت به انسولین میشود.
آنچه رخ میدهد اینست که تحریک Ucn2 مانع از تأثیر انسولین بر جذب گلوکز در سلولهای عضلانی میشود، در مقابل در موشهای فاقد Ucn2، حساسیت به انسولین افزایش مییابد و از تجمع چربیها کاسته میشود.
اندازهگیری ترکیب بدنی موشهای فاقد Ucn2، که با یک رژیم غیر سالم پرورش یافته بودند، نشان داد چربی ذخیره شده کاهش و بافت ماهیچهای فاقد چربی افزایش یافته است.
Ucn2 یک هدف جذاب برای مقاومت به انسولین است و همچنین سبب فعالیت پاراکرینی میشود. فعالیت پاراکرینی اشاره به توانایی ارتباط سلول به سلول دارد که در آن یک سلول با تولید یک سیگنال تغییرات مشابهی را در سلول کناری خود ایجاد میکند، که در این مورد کاهش مقاومت به انسولین است.
آخرین نتایج این تحقیقات نشان می دهد که هدف قرار دادن CRFR2 با Ucn2 یا Ucn3 با فواید قابل توجه و طولانی مدتی بر عملکرد قلب، کنترل قند خون، کاهش وزن و کاهش چربی کبدی همراه است.
جالب توجه است که درسال 2015، دانشمندان دریافتند که یک ترکیب شناخته شده بنام rapamycin اثر مهاری تحریک CRFR2 بر سیگنالینگ انسولین را معکوس میکند. این موضوع مجدداً این ایده را تقویت نمود که کنترل قند خون راهی برای کاهش عوارض دیابت نوع 2 و افزایش طول عمر است.
منبع:
http://www.diabetes.co.uk/news/2017/jul/new-gene-therapy-improves-insulin-sensitivity-and-diabetes-markers-in-mice-95852396.html